Dit wordt een beetje een Debbie Downer update, maar goed:
Midnight in Paris - Geen Woody Allen fan en ook dit klikte niet. Film gaat over een succesvolle scriptwriter (Owen Wilson) uit Hollywood, die in zijn hart liever literatuur schrijft. Zijn hang naar melancholie krijgt, nogal letterlijk, vorm als hij met zijn aanstaande (Rachel McAdams <3) naar Parijs trekt. Vervolgens ontvouwt zich een gehaaste poppenkast van bekende namen uit het Parijse verleden (en het huidige Hollywood), die zonder aanleiding worden opgevoerd en ook weer afgevoerd. Ik zag er weinig in, maar de recensies waren lovend, dus het ligt aan mij. Een compliment: Owen Wilson was best ok en dat zeg ik ook maar zelden.
Super 8 - Ik wist niets van deze film, behalve dat het een JJ Abrahams en Steven Spielberg ding was en de
Europese poster me erg deed denken aan de oude Spielberg films. En dat laatste is het ook: een typisch ouderwetse Spielberg film, denk aan Close Encounters, E.T., Jurrasic Park en The Goonies. Een film bol van spektakel en spanning, maar aan de basis toch gewoon een geweldige, jonge cast met een goede chemistry. De moeite absoluut waard.
Crazy Stupid Love - Vond ik helemaal niks. Best wel positieve buzz over deze film, maar het viel me tegen. Wat een interessante film had kunnen worden over twee mannen, die van elkaar leren over liefde, vervalt in het typisch Hollywoodiaanse, streng-gereformeerde idee dat het gezin toch echt het ultieme streven is. Onuitstaanbare rol voor Ryan Gosling bovendien, uiteraard tot hij ook door krijgt dat echte liefde het ultieme doel is en hij ineens verandert in een geweldige gozer. Kutfilm, sorry.